Baza wiedzy - wybierz egzamin

Pytania (120)

90.

U pacjenta l. 58 z akromegalią utrzymującą się po niecałkowitej resekcji guza przysadki włączono leczenie oktreotydem. Z uwagi na brak odpowiedzi na leczenie (stężenie GH i IGF-I praktycznie nie uległo zmianie pomimo stosowania dawki 30 mg/miesiąc przez 3 miesiące) lek odstawiono i wdrożono monoterapię pegwisomantem. W badaniach kontrolnych wykonanych po 6 miesiącach leczenia stwierdzono stężenie GH 9,5 ug/l (norma < 1,0); IGF-I - 250 ng/ml (117 - 329), w badaniu MR obraz pozostałości guza przysadki nie uległ zmianie w porównaniu z badaniem sprzed leczenia pegwisomantem. U tego chorego należy:

• A. odstawić leczenie pegwisomantem, gdyż nie powoduje ono regresji pozostałości guza przysadki ani zmniejszenia stężenia GH i skierować chorego na reoperację.
• B. odstawić leczenie pegwisomantem, gdyż nie powoduje ono regresji pozostałości guza przysadki ani zmniejszenia stężenia GH i skierować chorego na radioterapię.
• C. odstawić leczenie pegwisomantem, gdyż nie powoduje ono regresji pozostałości guza przysadki ani zmniejszenia stężenia GH i zastosować lanreotyd.
• D. dołączyć oktreotyd w dawce > 40 mg/dobę w celu skutecznego obniżenia stężenia GH.
• E. utrzymać dotychczasowe leczenie i kontrolować obraz MR.