Pytania (120)
117. W astmie, zwłaszcza trudnej do leczenia lub ciężkiej, bardzo istotna poza leczeniem samej choroby jest ocena schorzeń towarzyszących, które mogą mieć wpływ na nasilanie się objawów, pogorszenie jakości życia, a także pojawienie się interakcji lekowych. Z tego powodu zaleca się wszystkie następujące, z wyjątkiem:
- A. u chorych z otyłością stworzenie planu leczenia obejmującego redukcję masy ciała, ponieważ ma to udokumentowany pozytywny wpływ na kontrolę astmy i funkcję płuc.
- B. ocenę pacjenta pod kątem depresji, ponieważ ma ona wpływ na wzrost częstości zaostrzeń astmy, mimo że znane badania interwencyjne nie pozwalają na potwierdzenie skuteczności terapii przeciwdepresyjnej na przebieg i kontrolę choroby.
- C. w potwierdzonej alergii na pokarmy (reakcje anafilaktyczne) dążenie do jak najlepszego wyrównania astmy, ponieważ jest ona znanym czynnikiem ryzyka ciężkich, a nawet śmiertelnych reakcji.
- D. w przypadku złej kontroli astmy włączenie próbnego leczenia inhibitorami pompy protonowej, niezależnie od tego czy u chorych występują objawy charakterystyczne dla GERD, czy nie.
- E. leczenie towarzyszącego astmie alergicznego nieżytu nosa miejscowymi glikokortykosteroidami, ponieważ zmniejsza to częstość hospitalizacji związanych z astmą.