52-letnia pacjentka z rozpoznaniem ciężkiej alergicznej astmy oskrzelowej w trakcie terapii biologicznej omalizumabem zgłosiła się na wizytę kontrolną po 16 tygodniach stosowania leczenia biologicznego. Wyjściowy poziom cIgE wynosił 260 IU/ml, masa ciała 56 kg, wyjściowa dawka prednizonu 15 mg/dobę. Na wizycie monitorującej stwierdzono istotną poprawę jakości życia
(wg kwestionariusza mAQLQ), poprawę kontroli choroby (kwestionariusz ACQ), spadek liczby zaostrzeń i zmniejszenie zapotrzebowania na GKS systemowe (obecnie pacjentka stosuje 5 mg prednizonu na dobę). Odpowiedź na leczenie w skali GETE dobra. W badaniach dodatkowych obserwowano spadek cIgE do poziomu 160 IU/ml oraz wzrost masy ciała do 62 kg.