Oferujemy dostęp do pytań obejmujących bazę CEM oraz pytań LEK od roku 2008.
Oferujemy dostęp do archiwalnych pytań PES ze strony CEM oraz niepublikowanych pytań z najnowszych 5 lat dla wybranych specjalizacji.
11.
35-letnia pacjentka choruje na astmę alergiczną od 8. roku życia. Od 3 lat astmy nie udaje się kontrolować pomimo stosowania wysokiej dawki wGKS z LABA i montelukastu. Poza codziennymi objawami od 2 lat pojawiają się częste zaostrzenia (w poprzednim roku 4 epizody) leczone systemowymi GKS. W wywiadzie dodatkowo: objawy przewlekłego, alergicznego nieżytu nosa, a od 8 lat polipy nosa i nadwrażliwość na NLPZ oraz otyłość z BMI 31. Wykonywane w dzieciństwie testy skórne dodatnie dla alergenów roztoczy, z slgE dla roztoczy 4 klasa. W powtórzonych w ostatnim roku badaniach alergologicznych wyniki ujemne. W pozostałych wynikach badań: tIgE 240 IU/ml. Eozynofilia: 360 komórek/μl. FEV1 przed podaniem leku rozszerzającego oskrzela wynosi 60% wartości normy. U tej pacjentki możliwe są następujące opcje terapeutyczne:
1) desensytyzacja na ASA (kwas acetylosalicylowy), ponieważ pogorszenie kontroli choroby związane jest z objawami N-ERD;
2) włączenie leczenia omalizumabem pomimo ujemnego wyniku wykonywanych w ostatnim roku badań alergologicznych;
3) włączenie leczenia anty-IL-5/IL-5R pomimo wywiadu w kierunku astmy alergicznej;
4) dołączenie LAMA, ponieważ są dowody na to, że leki te redukują w tej grupie pacjentów liczbę zaostrzeń;
5) redukcja masy ciała, ponieważ ma to udokumentowany korzystny wpływ na kontrolę astmy i jakość życia;
6) włączenie SLIT na roztocza ze względu na utrzymujące się objawy alergii.
Prawidłowa odpowiedź to: