Baza wiedzy - wybierz egzamin

Pytania (120)

13.

U 48-letniego pacjenta z akromegalią przetrwałą po niecałkowitej resekcji guza przysadki włączono leczenie lanreotydem. Z uwagi na brak zadowalającej odpowiedzi na leczenie maksymalną dawką (IGF-1 po 6 miesiącach leczenia 650 ng/ml, norma do 208 ng/ml, GH 10,2 µg/l) wdrożono monoterapię pegwisomantem. W badaniach wykonanych po 3 miesiącach leczenia dawką 10 mg/dobę stwierdzono GH 11,5 ug/l, IGF-1 295 ng/ml. Wskaż właściwe postępowanie:

• A. odstawić leczenie pegwisomantem, gdyż nie powoduje ono zadowalającej poprawy biochemicznej i skierować chorego na reoperację.
• B. odstawić leczenie pegwisomantem, gdyż nie powoduje ono zadowalającej poprawy biochemicznej i skierować chorego na radioterapię.
• C. zwiększyć dawkę pegwisomantu do 15 mg/dobę.
• D. dołączyć lanreotyd autogel w dawce 120 mg/m-c w celu skutecznego obniżenia stężenia GH.
• E. utrzymać dotychczasowe leczenie.