Baza wiedzy - wybierz egzamin

Pytania (120)

79. 30-letnia kobieta z wielohormonalną niedoczynnością przysadki, która wystąpiła w wyniku operacji czaszkogardlaka umiejscowionego śródsiodłowo w 10 r.ż., w dzieciństwie była leczona preparatem hormonu wzrostu (GH), preparatem L-tyroksyny oraz preparatem hydrocortison. Po zakończeniu wzrastania leczenia GH odstawiono i obecnie pacjentka stosuje jedynie leczenie substytucyjne preparatem L-tyroksyny, preparatem hydrocortison oraz hormonalną terapię zastępczą. Pacjentka czuje pogorszenie jakości życia, ma aterogenny profil lipidowy. Endokrynolog zaproponował diagnostykę w celu ewentualnego ponownego włączenia leczenia preparatem GH. Kobieta będzie wymagała leczenia preparatem GH w życiu dorosłym jeśli:

• A. stężenie IGF-I będzie obniżone, wówczas nie ma potrzeby oceny wydzielania GH ani wykonania testów stymulacyjnych na wydzielanie GH.
• B. stężenie IGF-I będzie obniżone i jednocześnie poranne stężenie GH oceniane po 12 godzinach pozostawania na czczo będzie niższe niż 3 ng/ml.
• C. maksymalne stężenie GH w trakcie testu stymulacyjnego z insuliną podaną dożylnie będzie niższe niż 3 ng/ml, zaś stężenie IGF-I - poniżej zakresu wartości prawidłowych lub w dolnym przedziale zakresu referencyjnego.
• D. maksymalne stężenie GH w trakcie 2 różnych testów stymulacyjnych będzie niższe niż 3 ng/ml, zaś stężenie IGF-I - poniżej zakresu wartości prawidłowych lub w dolnym przedziale zakresu referencyjnego.
• E. maksymalne stężenie GH w trakcie 2 różnych testów stymulacyjnych będzie niższe niż 6 ng/ml, podczas gdy stężenie IGF-I będzie pozostawało poniżej zakresu wartości referencyjnych.